İnsanda İnsaf Olmalı

İnsaf ; Bazı zaman adalet duygusudur. Bazı zaman da vicdandır. İçten içe hak yememektir. Dürüstlüktür, acımadır insaf. Kendini sorgulamadır. Allah’ın huzurunda olmaktır. Geleceğine, gelecek nesline saygı duymaktır. Güzelliklerle anılmaktır insaf. Allah korkusu, Allah sevgisi olanların yapması gerekendir.İnsaf dinimizin emrettiğidir.Milletimizin beklediğidir.Türk’ün özüdür insaf. Yukarıda yazdıklarımın tamamıdır insaf. Olumlu manada yazdıklarımdan daha da çoğudur insaf. İnsaf; haklıya hakkını teslim etmektir. Hazreti Ali (r.a); “mümin kimse kendisine insaflı davranmayan kimselere kaşı da insaflı davranır” demiştir. Erdemli insan doğruya doğru, yanlışa yanlış diyen kişidir. Sadece kendisini veya yandaş tuttuklarına ayrıcalıklı davranan kişi adaletten, doğruluktan,insaftan nasibini almamış kişi demektir.Benim müdürüm,benim amirim,benim şefim,benim taraftarım,benim partim,benim mezhebim,benim yandaşım deyip adaleti çiğneyenlerin insafından söz edilemez. Hak; hak edene verilmelidir. Liyakatsiz insanların iş başına getirilmesi işlerin duraksamasına sebep olur. İnsanlar arasında ayrım yapan; hak edene verilmeyen hakkın,hak etmeyene verilmesi kul hakkına girer.Yüce Allah; “Bana kul hakkı ile gelmeyiniz” diye buyurmuştur.Yüce dinimiz “İşi ehline veriniz” demiştir.Bir işin;Tek özelliği yandaşlıktan öteye gitmeyen birilerine verilmesi;ne işi verenin,ne alanın,ne de ülkenin hayrına olmadığı bilinmelidir.Türkiye’de işin başına getirileceklerde aranan tek kriter sadece yandaşlık olmuştur.Bu yandaşlık mezar kazıcısından,bakanlık müsteşarlığına kadar ayyuka çıkmış,el insaf dedirtmiştir.Huzurun,güzelliğin,başarının anahtarı adalettir,insaftır. Türk milleti olarak; yakın zamanda “BİRAZ ADALET-BİRAZ İNSAF” duasına çıkmaya ramak kaldığı düşüncesini taşımaktayım. “Adalet mülkün temelidir.”Veciz sözünü unutmamak gerekir.