Sokaklar

“Biz galiba büyümüştük. Kumbaramız ağzına kadar dolunca demir paralarla, ceplerimize doldurup bölüşmüştük. Ceplerimiz dolu demir para ve beynimiz gelişmeye henüz meyilli; yerküreyi baştanbaşa yürümüştük!” Sokak kültürü diye bir şey duymuşsunuzdur. Ancak cadde kültürü, bulvar kültürü, kavşak kültürü, belediye kültürü diye bir şey duymamışsınızdır. Belki mahalle kültürünü duymuşuzdur. Ancak bu mahalle kültürü de aslında belli bir sokak içinde yaşayan insanların kullandığı tabirdir yine de. Asıl olan sokaktır o kültürün ait olduğu yerleşim alanı. Çünkü bilincimizdir sokaklar.Dünyaya enternasyonal bakıyorsanız, enternasyonal bağların sokaklarla kurulacağını bilirsiniz. Çünkü Dünyanın her yerinde yaşam biçimleri ve ilişkiler farklıyken, sokakların işlevi her yerde aynıdır. Ayrıca, ülkeleri coğrafi arazileri ve toplumu oluştururken; bize öğretilen toplumun en küçük ve en önemli yapı biriminin aile olduğudur. Bu bağlamda coğrafi arazilerinde en küçük ve en önemli yapı birimi “sokaklardır.” Yani bu denklikte sokaklar işlevi yönünden aileye benzer. Her ne kadar dışlansa da diğer yerleşim biçimleri tarafından, kimsesiz çocuklara adını veren tek yerdir sokaklar. Ölümsüzdür. Kucak açmıştır kimsesizlere. Paylaşımcı ve anaçtır. Karşılaşmaların en yoğun olduğu yerlerdir sokaklar. Çünkü birbirine yabancılaşmamış insanların topluluğudur. Tanıdıktır biraz. Bize şimdi fantezi gibi görünen uçurtmaların hala uçurulduğu yerlerdir. Ütopyadır. Kavganın, tehlikenin ama yine de birlikteliklerin olduğu yerlerdir. Dayanışmadır. Kaçak buluşmaların ve gizli öpüşlerin hala en sık yaşandığı yerlerdir. Özgürlüktür. Çift şeritli yollara inat park edilen araçların tek şerite düşürdüğü yollardır. Başkaldırmaktır. Asfaltı, trafiğe meydan okuyan çocukların futbol sahasıdır ve kale yapılan taşlardan hızını kesmek zorunda olan araçların yoludur. Anarşisttir bu yüzden. Arabaların altındaki evlerinde ezilme tehlikesi geçiren kedilerin yeridir sokak. Kapı önlerinde biriktirilen çöplerin... Unutulmuştur. Pasaklı olmak ile yoksul olmak arasındaki ince farktır. Sıcaklıktır. Arka sokak diye bir tabir yoktur aslında. Bütün sokaklar arkadadır. Bütün sokaklar birbirinin arkasındadır. Kardeşliktir. Tankların, panzerlerin giremeyeceği kadar dardır yolları. Sığınaktır. Hayatın öylesine değil ölesiye yaşandığı yerlerdir sokaklar. Dünyanın anatomik yapısı içinde damar görevini görür sokaklar, incecik ve daracık yollarıyla. Yaşam kaynağıdır. Kısacası; kalem yazmaz bir nice sevda… Sokaklar, kültürdür.