Toprak

Kara toprağa, minnet borçluyum, Derler ki ondan, geliyor soyum, Yaşatır beni, toprakla suyum, Sizi sevmezsem, devrilir boyum.   Kin garez yoktur, topraktan yana, Kazar atarsın, o güler sana, Hayat kaynağı, topraktır ana, Akan kanlarla, döner vatana.   Gerçekten dostsun, derler toprağa, Bakımlı toprak, dönüşür bağa, O dost can verir, yeşil yaprağa, Yüce dostluğu , benzer bir dağa.   Gözün kapanır, gelince sonun, Girersin bir gün, bağrına onun, Dostta kavuşman, sonudur yolun, Dosttun bağrında, bulunmaz sorun.   Hem dosttur toprak, hem de vatandır, Onu yurt yapan, ondaki kandır, Kazıp ekmesi, ne de yamandır, Başka değildir, sevgidir, candır.   Öyle cömerttir, almadan verir, Atıklar onun, bağrında erir, Onun sevgisi, en önde gelir, Sapana sorsan, toprağı bilir.   Kimi sarıdır, kimide kara, Yarıp açarsın, derinden yara, Verir gönülden, düşürmez dara, Vefa ararsan, toprakta ara.   Hem yuva verir, evsiz olana, Yolda gösterir, yuva kurana, İnsan düşmandır, kimi hayvana, O yardım eder, yılan, sıçana.   Kimyasal zehri, toprağa verme, Aziz dostuna, ihanet etme. Bindiğin dalı, ahmakça kesme, Sonra ağlayıp, "Ne ettim?" deme.   Bulunmaz onda, üzüntü, keder, Deşip eşerken, ağlamaz güler, Verir nimeti, insanoğlu yer, Paha biçilmez, bir değer eder. 12.Kasım.2016 Pendik Emin Varol