Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu Atatürk diyor ki; “Türkiye Cumhuriyetini kuran Türkiye halkına, Türk milleti denir.” Bu milletin yurttaşlarına da Türk denir. Bu bakımdan Türk bir ırkın adı değil, bir aidiyetin, bir kabulün adıdır. Bugün bu topraklardan yaşayan insanlardan kaçının, Orta Asya’dan gelmiş, geldikleri bölgelerdeki insanlarla karışmamış, aile kurmamış, kültürlerinden etkilenmemiş, ırkının özelliklerini hiç değiştirmemiş, Türk olarak kalmış, olduğunu söyleyebiliriz? Belki de 85 milyonda bir bile çıkmaz. Türk’üm demekle, Türk ırkından olduğunu ifade etmeye çalışmanın ne tarihsel ve nede bilimsel bir değeri vardır.
Bu topraklarda yaşayan insanlarla birlikte yaşamak, aynı yazgıyı paylaşmak ve geleceği birlikte inşa etmek iradesini gösteren herkes Türk’tür. Türk olmak Türk ırkına aidiyeti gerektirmez. Türk olmak bir kabul meselesidir. Türklük kabulü, bu kabulü özümsemiş insanları bir arada tutan, birleştirici ve bütünleştirici, çimentodur. Bu insanların kültürel farklılıkları ortak kültürün zenginliğidir. Ege’nin zeybeği ile Doğu Anadolu’nun halayı ortak kültürün öğeleridir. Aynı ulustan olma bilinci, farklılıklarımızı etkisizleştirmelidir. Hacı Bektaş Veli “Bir olalım, iri olalım, diri olalım” diyor. Birlik ve bütünlüğümüz sorunlarımızın çözümünde en etkin silahımızdır.
Türklük kabulü bir erdemdir. Bu erdemin en veciz ifadesi “Ne mutlu Türküm diyene” olmuştur. Türk, bu ülkede yaşayan insanların çatı kimliğidir. Bu insanların alt kimlikleri de vardır. Fakat belirleyici kimlik çatı kimliğidir. Alt kimlikleri ön plana çıkarmak ve alt kimliklere göre bir düzen oluşturmaya çalışmanın bugünkü dünya düzeninde yeri yoktur. İnsanlar arasında renkleri, soyları ve inançları bakımından farklılık gözetmenin bedelini insanlık ağır bir biçimde ödemiştir. Barış içinde bir düzen kurmanın yolu insanlar arasındaki farklılıkları etkisizleştirmekten geçer. Farklılıkların etkisizleştirildiği yönetim tarzı da demokrasidir. Çünkü demokrasi, insan hakları, özgürlük ve hukukun üstünlüğü gibi değerler üzerine inşa edilir.
Bugün ülkemizde yaşanan sorun Kürt sorunu değildir. Sorun, her kesimi kapsayan, demokrasi sorunudur. Yasalar karşısında Kürt olduğu için dezavantajlı olan hiç kimse yoktur. Sorun kürtlükten kaynaklanmış olsaydı, ülkenin doğusundan ve güneydoğusundan kaçan Kürt kökenliler ülkenin batısına sığınamazlardı. Çünkü kürtlükten kaynaklanan sorunlarını beraberlerinde getirmeleri gerekirdi. Batıda da huzur bulamazlardı. Bugün ülkenin batısında yaşayan Kürt kökenli insanların sayısı, ülkenin diğer bölgelerinde yaşayanlardan çok daha fazladır. Farklı alt kimliklere sahip insanlar, Türk çatı kimliği altında birleşerek bir ulus oluşturmuştur. Ülkeyi teröristlerden temizlemek amacıyla bazı kesimlere pozitif ayrımcılık tanıma, yarın, ülkenin milleti ve toprağıyla bölünmez bütünlüğünü tehlikeye düşürebilir. Dikkatli davranmak, kaş yaparken göz çıkarmamak, gerekir.
27.Mayıs.2025
Pendik
Emin Varol
